راه های زیادی برای کاهش وزن وجود دارد که برخی از آنها از جمله داروها نسبت به سایرین محبوبیت بیشتری دارند. سازنده می گوید که این محصول در صورت ترکیب با روش های دیگر به کاهش وزن کمک می کند یا روند کاهش وزن را تسریع می کند. قرص های لاغری اغلب از طریق یک یا چند مورد از موارد زیر بر وزن تأثیر می گذارند:

لازم به ذکر است که تنها تعداد کمی از این داروها توسط محققان تایید شده است و برخی ممکن است عواقب جدی برای سلامتی داشته باشند.

استفاده از قوی ترین قرص لاغری


در موارد زیر، پزشک ممکن است قرص های لاغری تجویز کند:

شاخص توده بدنی شما (BMI) بیشتر از 30 است.

BMI شما بیشتر از 27 است و بیماری های جدی مرتبط با چاقی مانند دیابت یا فشار خون بالا دارید.

قبل از انتخاب دارو، پزشک سابقه پزشکی و وضعیت سلامتی شما را بررسی می کند و با شما در مورد مزایا و معایب داروهای کاهش وزن صحبت می کند. به یاد داشته باشید که قرص های لاغری برای همه مناسب نیستند. به عنوان مثال، اگر قصد بارداری دارید، باردار هستید یا در دوران شیردهی هستید، دیگر نباید از این داروها استفاده کنید.

برای کدام قرص های لاغری نیاز به تجویز پزشک دارید؟

6 داروی کاهش وزن مورد تایید سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای استفاده طولانی مدت (بیش از 12 هفته):

بوپروپیون-نالترکسون

لیراگلوتاید (لیراگلوتاید)

اورلیستات

فنترمین-توپیرامات

سماگلوتاید

ستملانوتید

1. بوپروپیون-نالترکسون

بوپروپیون-نالترکسون یک داروی ترکیبی است که بر اشتها و گرسنگی تأثیر می گذارد. نالترکسون اعتیاد به الکل و مواد مخدر را درمان می کند، در حالی که بوپروپیون برای درمان افسردگی و ترک سیگار استفاده می شود.

بوپروپیون، مانند همه داروهای ضد افسردگی، می تواند خطر خودکشی را افزایش دهد. از سوی دیگر، داروی ترکیبی بوپروپیون-نالترکسون می تواند فشار خون را افزایش دهد. بنابراین، پزشک باید فشار خون شما را به طور منظم در ابتدای درمان اندازه گیری کند. از دیگر عوارض این دارو می توان به تهوع، سردرد و یبوست اشاره کرد.

2. لیراگلوتاید

لیراگلوتاید یک داروی تزریقی است که برای کنترل دیابت نوع 2 استفاده می شود. این دارو اثرات هورمونی به نام پپتید 1 شبه گلوکاگون (GLP-1) را تقلید می کند که مناطقی از مغز را که اشتها و دریافت غذا را کنترل می کند، هدف قرار می دهد. تهوع، اسهال یا یبوست، درد معده، سردرد و افزایش ضربان قلب از عوارض لیراگلوتاید هستند.

3. اورلیستات

این دارو بر روده ها اثر می گذارد و توانایی بدن در جذب چربی را کاهش می دهد. دوزهای پایین اورلیستات را می توان بدون نسخه تهیه کرد، اما دوزهای بالای این دارو نیاز به تجویز متخصص تغذیه دارد.

استفاده از اورلیستات فرازطب ممکن است عوارض جانبی مانند گاز، اسهال و درد معده ایجاد کند. هنگام استفاده از این دارو باید از رژیم غذایی کم چرب پیروی کنید.

در موارد نادر، افرادی که از داروی کاهش وزن اورلیستات استفاده می کنند، ممکن است دچار آسیب جدی کبدی شوند. البته محققان نمی توانند ارتباط بین مصرف این دارو و بیماری کبدی را تایید کنند. قبل از استفاده از Orlistat حتما با پزشک خود در مورد فواید و عوارض جانبی احتمالی مشورت کنید.

4. فنترمین-توپیرامات

فنترمین-توپیرامات ترکیبی از یک داروی کاهش وزن به نام فنترمین و یک ضد تشنج به نام توپیرامات است. این دارو باعث می شود کمتر احساس گرسنگی کنید یا زودتر احساس سیری کنید.

فنترمین پتانسیل سوء مصرف دارد زیرا مانند یک داروی محرک به نام آمفتامین عمل می کند. سایر عوارض جانبی احتمالی عبارتند از افزایش ضربان قلب و فشار خون، بی خوابی، یبوست و عصبی. توپیرامات خطر نقایص مادرزادی را افزایش می دهد.

فن ترمین به تنهایی می تواند برای کاهش وزن استفاده شود. فنترمین یکی از چهار دارویی است که برای استفاده کوتاه مدت (کمتر از 12 هفته) تایید شده است. اغلب داروهای دیگر این گروه تجویز نمی شوند.

5. سماگلوتاید

سماگلوتاید در دوزها و نام های مختلف به شکل های تزریقی و خوراکی برای کمک به کنترل دیابت نوع 2 مورد تایید است و به عنوان تزریقی برای درمان چاقی استفاده می شود. سماگلوتید با تقلید از هورمونی به نام پپتید شبه گلوکاگون 1 (GLP-1) بر مغز تأثیر می گذارد و اشتها را کنترل می کند. از عوارض این دارو می توان به تهوع، استفراغ، اسهال، درد شکم، سردرد و خستگی اشاره کرد.

6. Stemlanotide

سازمان غذا و داروی ایالات متحده استفاده از ستملانوتید را فقط در افراد بالای 6 سال که به دلیل سه بیماری ژنتیکی نادر چاق هستند، تایید کرده است. این دارو باعث کاهش اشتها و افزایش احساس سیری و افزایش متابولیسم بدن در حالت استراحت می شود. توجه به این نکته ضروری است که ستملانوتید نمی تواند نقایص ژنتیکی را درمان کند.

قبل از اینکه بتوانید از etmelanotide استفاده کنید، باید برای تایید وضعیت ژنتیکی خود آزمایش شوید. استفاده از این داروی تزریقی ممکن است با عوارض جانبی همراه باشد، از جمله: تورم یا تحریک پوست در محل تزریق، تیره شدن پوست، حالت تهوع، اسهال، درد شکم، واکنش های جنسی ناخواسته، افسردگی و افکار خودکشی. هرگز به کودکان زیر 6 سال ستاملانوتید ندهید. این دارو می تواند در نوزادان و کودکان خردسال واکنش های خطرناکی ایجاد کند.

بدون تجویز پزشک از چه قرص های لاغری می توان استفاده کرد؟

برخی از قرص های لاغری که حاوی مواد گیاهی یا طبیعی هستند نیازی به نسخه ندارند. در این قسمت به معرفی برخی از این داروها می پردازیم.

1. کافئین

کافئین رایج ترین ماده روانگردان مصرفی در جهان است. به طور طبیعی در قهوه، چای و شکلات تلخ یافت می شود و به بسیاری از غذاها و نوشیدنی های فرآوری شده اضافه می شود. از آنجایی که اعتقاد بر این است که کافئین متابولیسم را افزایش می دهد، شرکت ها از آن برای تولید قرص های کاهش وزن استفاده می کنند.

کافئین می تواند باعث اضطراب، بی خوابی، بی قراری، حالت تهوع و اسهال شود. علاوه بر این اعتیادآور است و کیفیت خواب را کاهش می دهد.

2. عصاره دانه قهوه سبز

قهوه سبز همان دانه قهوه ای است که بو داده نشده و حاوی دو ماده مفید برای کاهش وزن است: کافئین و اسید کلروژنیک. کافئین باعث افزایش چربی سوزی می شود و اسید کلروژنیک سرعت تجزیه کربوهیدرات ها را در روده ها کاهش می دهد. داروهای حاوی قهوه سبز ممکن است عوارض جانبی مانند کافئین داشته باشند و به دلیل وجود اسید کلروژنیک باعث اسهال شوند. علاوه بر این، برخی از افراد ممکن است به دانه های قهوه سبز حساسیت داشته باشند.

3. عصاره چای سبز

عصاره چای سبز یکی از رایج ترین ترکیبات موجود در قرص های لاغری است. زیرا مطالعات نشان داده اند که آنتی اکسیدان اصلی آن، اپی گالوکاتچین گالات (EGCG) باعث چربی سوزی می شود. به طور کلی، عصاره چای سبز به خوبی تحمل می شود، اما محتوای کافئین ممکن است علائمی را در افراد حساس ایجاد کند.

4. اسید لینولئیک مزدوج (CLA)

CLA سالهاست که برای کاهش وزن استفاده می شود. CLA نوعی چربی ترانس است که سالم تلقی می شود و به طور طبیعی در برخی از غذاهای حیوانی مانند پنیر و کره وجود دارد. CLA اشتها را سرکوب می کند، متابولیسم را افزایش می دهد و چربی بدن را تجزیه می کند. این ماده می تواند عوارض گوارشی ایجاد کند و اثرات مضر طولانی مدت داشته باشد. عوارض جانبی CLA شامل کبد چرب، مقاومت به انسولین و افزایش التهاب است.